Eerste week bij Anjali-house
Door: Tara
28 November 2016 | Cambodja, Khett Siem Reab
Na drie weken te hebben gereisd in Thailand en Cambodja ben ik ruim twee weken geleden aangekomen in Siem Reap in Cambodja. 17 november had ik een kennismaking met de werknemers van ConCert (de bemiddelingsorganisatie in Siem Reap). Na een welkomstgesprek kreeg ik mijn kamer te zien. Toen ik alleen in mijn kamer was realiseerde ik opeens dat ik hier voor twee maanden zou gaan wonen. Even ging er door mijn hoofd, waar ben ik mee bezig waarom wilde ik dit ook alweer? De kamer is prima maar simpel maar ik had er toch iets meer van verwacht. Maar oke ik ben in een ontwikkelingsland, ik kan niet te veel gaan eisen . In de avond kwamen de twee andere Nederlandse vrijwilligers aan, Lisanne en Nadine. Ik heb een tijd met hen zitten kletsen en ben toen vroeg gaan slapen want ik was gesloopt van alle nieuwe indrukken.
Na een slechte eerste nacht, ik heb namelijk geen airco en het is hier zelfs in de nacht iets van 27 graden, stond er vrijdag alweer een vol programma voor de deur. In de ochtend heeft Sophia (een medewerker van ConCert) ons rondgeleid door Siem Reap. Ze liet ons de belangrijkste dingen zien zoals de supermarkt, lokale markt en het ziekenhuis. Daarna gingen we naar een telefoon winkel voor een Cambodjaans simkaart. Nou dat duurde denk ik alles bij elkaar wel een uur. Het tempo in Azië is zo anders dan in Nederland. Ze maken zich hier nergens druk om en nemen overal de tijd voor. Dat is dus wel een goede test voor je geduld. In de middag ging ik met Sophia naar het Annali-house waar ik twee maanden vrijwilligerswerk ga doen. Daar ontmoette ik de vrijwilligerscoördinator Shiv. Zij gaf mij een rondleiding en daarna hadden we een kennismakingsgesprek. Ik ben blij dat Shiv uit Engeland komt want dat maakt de communicatie een stuk makkelijker. Ik heb namelijk best veel moeite om de Cambodjaanse mensen te verstaan. Ze slikken veel letters in en spreken alsof ze zingen.
Het Anjali-house is een huis voor straat kinderen en/of kinderen die moeite hebben om naar school te gaan bijvoorbeeld omdat hun ouders geen geld hebben voor boeken en een uniform. Anjali-house helpt de kinderen hierbij. Zo krijgen de kinderen een uniform, ontbijt, lunch, extra onderwijs en een douche. Ik had een hele andere voorstelling van het Anjali-house dan hoe het er in werkelijkheid uit zag. In mijn hoofd was het groter en schoner maar dat komt vast door de mooi gemaakte foto’s op de website . In het echt is het klein, stoffig en vies. Dat wordt dus even wennen want ik moet ook op blote voeten lopen. In Cambodja is het namelijk gebruikelijk dat je je schoenen uit doet als je ergens naar binnen gaat. Verder was alles heel duidelijk voor mij en goed geregeld. Ik had zin om dinsdag te beginnen. Die avond was ik uitgenodigd voor tapas bij Yvi’s, een restaurantje in Siem Reap. Elke vrijdagavond is daar een tapas avond voor de vrijwilligers van ConCert. Het eten was goed en de andere vrijwilligers en medewerkers van ConCert gaven mij een welkom gevoel. In het weekend hebben we niet veel gedaan maar lekker gerelaxed. Zo hebben we op onze fietsen de stad verkent, gewinkeld, gegeten, een massage genomen, gezwommen en cocktails gedronken.
Maandag heb ik deelgenomen aan de childprotection workshop van ConCert. Het was heel interessant omdat ik meer over de geschiedenis van Cambodja te weten ben gekomen vanuit het Cambodjaanse oogpunt. Dinsdag begon ik dan eindelijk bij Anjali. Ik mocht mee kijken bij de jongste groep, 7 tot 10 jaar. Hun Engels is heel basic. Te denken aan het alfabet, de kleuren en “how are you”.
Het was wel even wennen omdat ik met 15 kinderen in een klaslokaal van 4 bij 4 vierkante meter zat met alles dicht geplakt. Ze willen namelijk geen straaltje licht binnenkrijgen want dan worden ze nog bruiner en dat niet mooi. Heel warm en benauwd dus. Toen de klas begon stonden alle kinderen op, namen dezelfde houding aan en zeiden in koor: “goodmorning teacher, how are you today”. Mijn oren deden pijn zo hard riepen de kinderen. Ik was erg onder de indruk van de hiërarchie. Heel anders dan in Nederland. Ze moeten hier veel meer respect tonen en een leraar staat hoog in de hiërarchie.
De volgende dag heb ik mijn eerste workshop gegeven aan de jongste groep studenten. Ik heb onder andere een spelletje gedaan waarbij de kinderen van stoel moesten verwisselen maar er is een stoel te weinig. Nou dat vonden ze helemaal geweldig en het was vechten om een stoel. De kinderen werden helemaal wild, trokken elkaar van de stoel, vielen op de grond hadden pijn maar hadden zo veel lol. Dat is nog een verschil tussen kinderen uit Nederland en Cambodja, de Cambodjaanse kinderen zijn veel harder en kunnen meer hebben.
Die avond ben ik met Caroline (een andere vrijwilliger uit Noorwegen) en Nadine naar Yoga geweest. Het was een hele nieuwe ervaring om in de hitte aan Yoga te doen, maar het was ontspannen en de knopen in mijn rug waren gelijk verdwenen dus ik denk dat ik een nieuwe hobby heb gevonden hier. Verder heb ik deze eerste week veel geobserveerd, nog twee workshops gegeven en geholpen met de Engelse les. Vrijdag heb ik met de kinderen in de tuin gewerkt (zie foto) en de bibliotheek opgeruimd. Volgende week ga ik met de kinderen op stap voor een foto workshop rond om de tempels van Angkor. Ik kijk er naar uit om met de kinderen op stap te gaan. Wordt vervolgt!
Na een slechte eerste nacht, ik heb namelijk geen airco en het is hier zelfs in de nacht iets van 27 graden, stond er vrijdag alweer een vol programma voor de deur. In de ochtend heeft Sophia (een medewerker van ConCert) ons rondgeleid door Siem Reap. Ze liet ons de belangrijkste dingen zien zoals de supermarkt, lokale markt en het ziekenhuis. Daarna gingen we naar een telefoon winkel voor een Cambodjaans simkaart. Nou dat duurde denk ik alles bij elkaar wel een uur. Het tempo in Azië is zo anders dan in Nederland. Ze maken zich hier nergens druk om en nemen overal de tijd voor. Dat is dus wel een goede test voor je geduld. In de middag ging ik met Sophia naar het Annali-house waar ik twee maanden vrijwilligerswerk ga doen. Daar ontmoette ik de vrijwilligerscoördinator Shiv. Zij gaf mij een rondleiding en daarna hadden we een kennismakingsgesprek. Ik ben blij dat Shiv uit Engeland komt want dat maakt de communicatie een stuk makkelijker. Ik heb namelijk best veel moeite om de Cambodjaanse mensen te verstaan. Ze slikken veel letters in en spreken alsof ze zingen.
Het Anjali-house is een huis voor straat kinderen en/of kinderen die moeite hebben om naar school te gaan bijvoorbeeld omdat hun ouders geen geld hebben voor boeken en een uniform. Anjali-house helpt de kinderen hierbij. Zo krijgen de kinderen een uniform, ontbijt, lunch, extra onderwijs en een douche. Ik had een hele andere voorstelling van het Anjali-house dan hoe het er in werkelijkheid uit zag. In mijn hoofd was het groter en schoner maar dat komt vast door de mooi gemaakte foto’s op de website . In het echt is het klein, stoffig en vies. Dat wordt dus even wennen want ik moet ook op blote voeten lopen. In Cambodja is het namelijk gebruikelijk dat je je schoenen uit doet als je ergens naar binnen gaat. Verder was alles heel duidelijk voor mij en goed geregeld. Ik had zin om dinsdag te beginnen. Die avond was ik uitgenodigd voor tapas bij Yvi’s, een restaurantje in Siem Reap. Elke vrijdagavond is daar een tapas avond voor de vrijwilligers van ConCert. Het eten was goed en de andere vrijwilligers en medewerkers van ConCert gaven mij een welkom gevoel. In het weekend hebben we niet veel gedaan maar lekker gerelaxed. Zo hebben we op onze fietsen de stad verkent, gewinkeld, gegeten, een massage genomen, gezwommen en cocktails gedronken.
Maandag heb ik deelgenomen aan de childprotection workshop van ConCert. Het was heel interessant omdat ik meer over de geschiedenis van Cambodja te weten ben gekomen vanuit het Cambodjaanse oogpunt. Dinsdag begon ik dan eindelijk bij Anjali. Ik mocht mee kijken bij de jongste groep, 7 tot 10 jaar. Hun Engels is heel basic. Te denken aan het alfabet, de kleuren en “how are you”.
Het was wel even wennen omdat ik met 15 kinderen in een klaslokaal van 4 bij 4 vierkante meter zat met alles dicht geplakt. Ze willen namelijk geen straaltje licht binnenkrijgen want dan worden ze nog bruiner en dat niet mooi. Heel warm en benauwd dus. Toen de klas begon stonden alle kinderen op, namen dezelfde houding aan en zeiden in koor: “goodmorning teacher, how are you today”. Mijn oren deden pijn zo hard riepen de kinderen. Ik was erg onder de indruk van de hiërarchie. Heel anders dan in Nederland. Ze moeten hier veel meer respect tonen en een leraar staat hoog in de hiërarchie.
De volgende dag heb ik mijn eerste workshop gegeven aan de jongste groep studenten. Ik heb onder andere een spelletje gedaan waarbij de kinderen van stoel moesten verwisselen maar er is een stoel te weinig. Nou dat vonden ze helemaal geweldig en het was vechten om een stoel. De kinderen werden helemaal wild, trokken elkaar van de stoel, vielen op de grond hadden pijn maar hadden zo veel lol. Dat is nog een verschil tussen kinderen uit Nederland en Cambodja, de Cambodjaanse kinderen zijn veel harder en kunnen meer hebben.
Die avond ben ik met Caroline (een andere vrijwilliger uit Noorwegen) en Nadine naar Yoga geweest. Het was een hele nieuwe ervaring om in de hitte aan Yoga te doen, maar het was ontspannen en de knopen in mijn rug waren gelijk verdwenen dus ik denk dat ik een nieuwe hobby heb gevonden hier. Verder heb ik deze eerste week veel geobserveerd, nog twee workshops gegeven en geholpen met de Engelse les. Vrijdag heb ik met de kinderen in de tuin gewerkt (zie foto) en de bibliotheek opgeruimd. Volgende week ga ik met de kinderen op stap voor een foto workshop rond om de tempels van Angkor. Ik kijk er naar uit om met de kinderen op stap te gaan. Wordt vervolgt!
-
28 November 2016 - 18:31
Vera:
Leuk verslag. En doe maar veel ervaring op in de tuin. Dan kun je mij hier ook helpen -
28 November 2016 - 19:43
GERARD :
Goede omschrijving van de verschillen tussen jouw (onze) en hun wereld. Wordt vast een hele leerzame en leuke ervaring met die (nog met weinig al tevreden ) kinderen te werken.
Je hebt kennelijk ook je balans tussen de hitte en de cocktails, zwemmen, yoga etc. al aardig te pakken (haha)
Tot slot.... ervaring in de tuin is nooit weg maar wees gerust.... bij mij hoef je niet te komen helpen hoor !!??!!
-
28 November 2016 - 19:47
Tiny ,Henk Eikelenboom,:
Wat leuk en nu al een hoop,beleefd!!Een leuk levendig verslag!! -
04 December 2016 - 14:22
Jonette:
Ontzettend leuk om te lezen hoe je het daar hebt. Je doet het goed hoor Tara en ben trots op je!! Geniet van de mooie tijd daar en veel plezier. -
11 December 2016 - 15:12
:
Bedankt allemaal voor de leuke en lieve reacties!!
Ik heb inmiddels een nieuw blog geschreven, zie reisverslagen.
xxx Tara -
11 December 2016 - 15:12
:
Bedankt allemaal voor de leuke en lieve reacties!!
Ik heb inmiddels een nieuw blog geschreven, zie reisverslagen.
xxx Tara
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
